روزي روزگاري، ناوبري بر روي يك كشتي تجاري خدمت مي كرد. وظيفه اين ناوبر ارائه اطلاعات لازم به كاپيتان بود تا او بداند موقعيت كشتي كجا بوده است و در حال حاضر كجاست تا بتواند كشتي را در مسير صحيح و به دور از خطرات هدايت كند. اين ناوبر براي انجام وظيفه خود از يك سري ابزار جهت يابي تخصصي استفاده مي كرد كه بدون آن امكان مكان يابي و مسير يابي، براي او غير ممكن بود.
يك روز اين ناوبر متوجه شد كه يكي از اين ابزارها به درستي عمل نمي كند و در نتيجه، مدتي است اطلاعات ناوبري غلطي را در اختيار كاپيتان براي تصميم گيري جهت هدايت كشتي قرار مي دهد. هيچكس جز ناوبر كشتي از اين ايراد مطلع نبود. او نيز تصميم گرفت كاپيتان رااز اين ايراد باخبر نسازد. او مي ترسيد كه كاپيتان او را به دليل عدم شناسايي به موقع مشكل مواخذه كند و او را مجبور سازد راهكاري براي ارائه گزارشات دقيقتر از موقعيت كشتي در اختيار او قرار دهد. انجام اين كار، نياز به تلاش فراواني از سوي ناوبر داشت. به همين دليل ناوبر قصه ما همواره كنار يك قايق نجات مي خوابيد تا در صورتيكه اطلاعات غلط او منجر به حادثه شد با ديگران غرق نشود. سرانجام، كشتي به صخره اي اصابت كرد كه كاپيتان تصور مي كرد كيلومترها از آنها فاصله داشته باشد. كشتي غرق شد، كالاها در آب فرو رفت و بسياري از خدمه كشتي نيز جان خود را از دست دادند. اما ناوبر قصه ما با قايق نجات، خود را از غرق شدن نجات داد و پس از مدتي به عنوان ناوبر يك كشتي ديگر مشغول به كار شد.
قرن ها بعد، حسابداري در يك شركت بزرگ مشغول به كار شد. وظيفه اين حسابدار مديريت، ارائه اطلاعات در مورد عملكرد گذشته شركت، وضعيت مالي كنوني شركت و عواقب احتمالي تصميمات مديران شركت بود. اين حسابدار مديريت براي انجام وظيفه خود از يك سيستم حسابداري قيمت تمام شده استفاده مي كرد. در صورتيكه اين سيستم، گزارشات قيمت تمام شده درستي توليد نمي كرد، حسابداري مديريت نمي توانست اطلاعات دقيق مربوط به قيمت تمام شده را در اختيار مديران شركت قرار دهد.
يكي از روزها، اين حسابدار مديريت متوجه شد كه مبناي محاسبات اين سيستم قيمت تمام شده دقيق نمي باشد و بدرستي وضعيت اقتصادي شركت را نشان نمي دهد. ورودي اطلاعات هزينه اي درست، اما گزارشات صادره از آن اشتباه بود؛ در نتيجه اطلاعات گزارش شده در مورد وضعيت موجود و جهت گيري براي آينده كه به مدير عامل شركت براي اتخاذ تصميمات استراتژيك ارائه مي گرديد نيز اشتباه بود. هيچكس جز حسابدار مديريت از وجود اين ايراد اطلاعي نداشت. او تصميم گرفت مديرعامل را از اين ايراد مطلع نسازد چونكه بي ترديد او را مواخذه مي كرد كه چرا اين ايراد را زودتر شناسايي نكرده است. همچنين او را ملزم مي ساخت يك سيستم قيمت تمام شده دقيقتري را طراحي و مستقر نمايد كه كار بسيار دشوار و انرژي بري بود.
بنابراين، حسابدار مديريت قصه ما همواره ارتباطات خود را با همكاران خود حفظ مي كرد تا در روز مبادا كه نياز به يافتن موقعيت شغلي جديد دارد، از آنان استفاده كند. پس از مدتي اين شركت به دليل اتخاذ تصميمات غلط در ارتباط با قيمت گذاري محصولات و خدمات، سرمايه گزاري و ديگر تصميمات اشتباه، ورشكسته شد. صاحبان شركت سرمايه خود را از دست دادند، موسسات مالي و بانك هاي وام دهنده متضرر شدند و بسياري از كاركنان خوب و لايق شركت نيز بيكار شدند. اما حسابدار مديريت قصه ما به راحتي در يك شركت جديد كار خود را آغاز كرد.
هدف از طرح اين دوقصه، بيان جايگاه كليدي و ارزش آفرين مديران مالي در سازمان هاي امروزي است. فضاي بسيار پيچيده و متغير تصميم گيري، افزايش روز افزون رقابت و انتظارات مشتريان, خدمت گيرندگان، صاحبان سهام و ديگر ذينفعان، كمبود منابع، بروز بحران هاي اقتصادي و مالي، محدوديت هاي زيست محيطي، مسووليت هاي اجتماعي و ... دست به دست هم داده اند تا فرصت هرگونه اشتباه و خطا را از سازمان هاي امروزي در هر سطح و اندازه چه در بخش خصوصي و چه دولتي سلب نمايند. به همين دليل سازمان ها به سوي راه حل هايي حركت مي كنند كه داراي ويژگي هاي زير باشد:
•ايجاد نماي جامعي از عملكرد گذشته، حال و آينده سازمان
•ارتقاي توان پيش بيني عملكرد سازمان در آينده
•ارتقاي توان پيش بيني منابع مورد نياز سازمان براي تامين نياز آينده
•امكان تخصيص منابع مالي سازمان به اهداف از پيش تعيين شده را فراهم آورد(بودجه ريزي عملياتي)ايجاد نماي جامعي از مدل هزينه اي سازمان تا سازمان امكان رديابي هزينه هاي خود را داشته باشد
•ارتقاي توان كنترل و مديريت استراتژيك هزينه هاي سازمان
•ارتقاي توان كنترل و مديريت استراتژيك عملكرد سازمان
•ارتقاي سطح يادگيري سازمان نسبت به پيامدها و عواقب تصميمات خود
همانگونه كه ملاحظه مي شود، امروزه پرداختن به ابزارها و رويكردهاي اثربخش و آينده نگر براي پيش بيني عملكرد آينده سازمان و پيش بيني منابع مورد نياز در قبال دستيابي به اين عملكرد، بسيار حياتي و ضروري است. يكي از حياتي ترين اين ابزار "حسابداري مديريت"  در مقابل ابزار رايج "حسابداري مالي" است.
حسابداري مالي ابزاري براي توليد گزارشات خارج سازماني به حسابرسان، صاحبان سهام, بانك ها و سازمان هاي نظارتي دولتي و غير دولتي خارج سازماني مي باشد. توليد اينگونه گزارشات الزامي است و ارائه آن پيرو مقررات و قوانين خاص مالي ملي و بين المللي است. از منظر بين المللي، حسابداري مالي در اغلب كشورها از اصول عمومي پذيرفته شده حسابداري  تبعيت مي كند. برخي به مزاح اين اصول را تله مديران مي نامند، چراكه اعداد وارقام توليد شده در حسابداري مالي مي تواند سازمان را از پرداختن به ارقام مهمتري كه به مديران در اتخاذ تصميمات بهتر براي مديريت هزينه ها, افزايش سودآوري و مديريت عملكرد ياري مي رساند باز دارد. اين ارقام تصميم ساز در حسابداري مديريت توليد مي شوند.
حسابداري مديريت براي استفاده داخلي مديران براي تصميم گيري بهتر مورد استفاده قرار مي گيرد. اگر مديري از مقررات حسابداري مالي تخطي كند سرنوشت خود را به خطر مي اندازد، اما اگر از ابزار حسابداري مديريت استفاده نكند، سرنوشت سازمان خود را به مخاطره خواهد انداخت. اين خطر بويژه هنگامي كه سازمان ها با كمبود بودجه و منابع مالي مواجهند و در فضاي رقابت قرار دارند جدي تر مي شود و لزوم استفاده از حسابداري مديريت بيشتر مي شود